İstanbul Boğazı Şiiri

İstanbul Boğazı Boğazda yüzüyor irili ufaklı kayıklar Bayram gece gündüz ismini sayıklar Bu kul sensiz hep pirinç taşı ayıklar Oturup ağlasa, görenler onu ayıplar Boğaza gerdan, kula yoldur Boğaz Köprüsü Dillere destan, şairin yazdığı boğaz türküsü İdeal asfalttır gemilere boğaz suyunun üstü Şairlere ilham kaynağıdır dalgaların köpüğü Boğazından her gün sayısız gemi gelip geçer Aşıklar ekser İstanbul Boğazı’nı mekan seçer Çünkü, güzelliğini görenler kendinden geçer Sorsalar şaire, o da İstanbul Boğazı’nı seçer Boğazı’nın dalgaları, sanki öbek öbek dağlar Boğaz Kara Denizi Marmara Denizi’ne bağlar Boğaz Köprüsü, Anadolu'yu Avrupa'ya bağlar Boğaz şehre ayrı bir güzellik ve özellik sağlar Boğazın rıhtımında her gün balıkçılar balık avlar Boğazın güzelliğini görenler hayranlığından ağlar Onun güzelliğini görüp, ayrılanlar karaları bağlar Nasıl bağlamasın ki onun hasreti ciğerleri dağlar Yazları ılık ılık, kışın da hırçın hırçın eser rüzgârı Yazları yatak misali, kışın dağlar misali dalgaları Geceleri inci mercan misali ışıkla süslenir kıyıları Bir de Ay avize oldu mu görmek gerek o yalıları Şair der, ben bir gördüm, bin vuruldum güzelliğine Gidenler gibi gelecekler de hayran kalır güzelliğine Geçmişteki gibi gelecekte de paylaşılamaz güzelliği Yedi cihanda dillere destandır, onun eşsiz güzelliği                                                                                      Bayram TUNCA